Нажмите "Enter" для перехода к содержанию

Хмарук Виктор

dmitriy_s 0

Хмарук Виктор Константинович родился 27 мая 1965 г. в деревне Текаловщина Несвижского района Минской области.

Окончил Белорусский государственный институт народного хозяйства и аспирантуру при Брестском государственном техническом университете. С 1988 года живёт в а/г Черни Брестского района. В настоящее время работает начальником отдела аудита СП «Санта Импэкс Брест» ООО.
Является автором четырёх сборников стихов и лирических зарисовок: «Я пакіну свой цень», «Зёрна», «Ростки», «Соцветия». Увлекается пейзажной фотографией, отдельные фотоснимки представлены в сборнике «Соцветия». Публикуется в литературном альманахе «Жырандоля», в газетах «Літаратура  і мастацтва», «Народная трыбуна», журналах «Метаморфозы», «Любимая для всей семьи». Лучший автор 2016 года:Вiктар ХМАРУК Поэзия Беларусь. В 2021 году планирует выпустить новый поэтический сборник.
Является Мастером-учителем РЭЙКИ и Мастером НЛП (нейролингвистического программирования).

* * *
Цені крыжоў пазіраюць –
Ды жыцця не агледзець…
– Як тут? – нас пытаюць,
Памяць вярэдзяць…
 
Хто жывы, хто памёр?
Колькі збожжа каштуе?
Вёска як наспазор,
Хто ў наваколлі пануе?
 
Як лес, як рака?
Ці дзічыны багата?
Колькі душ талака,
Як святкуецца свята?
 
Я ж стаяў і маўчаў,
Хрысціўся на царкву…
Памяць іх шанаваў,
Апусціўшы галаву…
* * *
Над галавою бездань просіні,
Душа ірвецца ў вышыню.
Халодны ранак, дыханне восені,
Ветрык лашчыць цішыню.
 
Срэбрам блішчыць павуцінка,
Шэптам дрэвы гамоняць,
Небыццём вабіць сцяжынка,
Росы званочкамі звоняць.
 
Шчыміць сэрца краявід маляўнічы,
Вочы заплюшчу – прачнуцца баюся.
Мяжа жыцця – сон таямнічы.
Сканаю ў чысціню нябёс... Вярнуся…
* * *
Жніўня апошнія дні,
Акварэлі мінулага лета.
Зорак начныя агні,
Шчасця далёкая планета…
 
Вецер змяняецца імкліва,
Бярозам расчэсвае косы.
Вербы хіляцца тужліва,
Перламі рассыпаны росы…
 
Сонца лагодна лашчыць,
Цішэй і цішэй наўкол.
Самота душу нашчыць,
Стомлена маўчыць анёл…
* * *
Чырванеюць гронкі рабіны,
Лета беззваротна сыходзіць.
Смуга запаўняе лагчыны,
Восень стараецца улагодзіць.
 
Чаўрэюць летнія кветкі,
Хмаркі з поўначы плывуць.
Апусцелі навокал палеткі,
Ветрыкі павуцінкі нясуць…
 
Яблыкаў водар духмяны
Асалодаю душу п’яніць.
Мілата. Стаю зачараваны…
Далей спяшаюся жыць…
* * *
Залаты ранет – водарам –
Напаўняе душу. Цішыня…
Спелы колас – гонарам –
Цешыць вочы. Чысціня…
 
Цёплы вечар – хвалямі –
Памяць лашчыць. Зарапад…
Сыпле мары – скрыжалямі –
Адвечнае жыццё. Далягляд…
 
Чароўныя канцэрты – цыкад –
Бясконцых начэй. Тлум…
Незваротны шлях – анфіляд.
Подых восені. Сум…

Литература:

  1. Хмарук, В. К. Я пакiну свой цень … : зборнік вершаў / В. К. Хмарук. – Брэст : Лаўроў, 2002. – 147 с.
  2. Хмарук, В. К. Зерна : стихи, поэтические философизмы / Виктор Хмарук. – Брест : Академия, 2006. – 243 с.
  3. Хмарук, В. К. Ростки : стихи, поэтические философизмы / В. Хмарук . – Брест : Альтернатива, 2011. – 215 с.
  4. Хмарук, В. К. Соцветия : стихи, лирические зарисовки  / Виктор Хмарук . – Брест : Альтернатива, 2014. – 415 с.
  5. Хмарук, В. К. «У нябёсы ўзлятаю…» ; «Ёсць тое, што звыш…» ; «Наросхрыст жыву…» : [вершы] / Віктар Хмарук // Берасцейская скарбніца : альманах / рэдактар-укладальнік С. С. Мартынюк.  Вып. 1. – Брэст : Альтернатива, 2018. – С. 75—90.
  6. Хмарук, В. К. «Нібы чорны крумкач…» ; «У нябёсы ўзлятаю…» ; «Не гавары, што не мая…» : [вершы; біяграфічныя звесткі] / Віктар Хмарук // Жырандоля : літаратурны альманах.  № 8. – Мінск : Кнігазбор, 2016. – С. 25–26.
  7. Хмарук, В. К. «Закрыв глаза мы видим путь…» ; «Жизни закон заставляет жить…» ; «Ты – вечер…» ; «Устав наслаждаться любовью и телом…» и др. : [вершы] / Віктар Хмарук // Жырандоля : літаратурны альманах.  № 3. – Мінск : Кнігазбор, 2010. – С. 207–208.
  8. Хмарук, В. К. «Вышываны ручнік, абразы ў акладзе…» ; Пасля сябе што я пакіну? : [вершы] / Віктар Хмарук // Алеся. – 2020. – № 7. – С. 25 
  9. Хмарук, В. К. «Восеньскі лес – сон дзівосны…» ; «Жаўцее лісце клёна старога…» ; «Чорнае крыло…» ; «Цені крыжоў пазіраюць…» ; «Восень. Музыкі гукі…» : [вершы] / Віктар Хмарук // Алеся. – 2019. – № 7. – С. 34. 
  10. Хмарук, В. К. Пачатак года ; «Сняжынкі да вакна прытуліліся…»  ; «Не иссякает грусти река…» ; «Музыка звёзд Млечного Пути…» : [стихи] / Виктор Хмарук // Метаморфозы : литературно-художественный журнал. – 2018. – № 4. – С. 264.
  11. Хмарук, В. К. «Мы здесь, наверное, иные…»; «От зажжённой свечи…» : [стихотворения] / Виктор Хмарук // Новая Немига литературная. – 2018. – №. 1. – С. 67.
  12. Хмарук, В. К. «У нябёсы ўзлятаю…» ; «Ёсць тое, што звыш…»; «Наросхрыст жыву…» ; «Ціхая музыка, чароўныя гукі…» ; «Колькі сустрэч нам даравана звыш…»; «Адчуваю, як нябачна цьмею…» : [вершы] / Віктар Хмарук // Алеся. – 2018. – № 7. – С. 50.
  13. Хмарук, В. К. «Пяшчотная раніца…» ; «У бурштынавых каралях …» ; «жыццё, як імгненне…» ; «Сцежкаю зноў ты прыйшла…» ; «Плывуць аблікі нізка-нізка…» ; «Дастану свечку…» : [вершы] / Віктар Хмарук // Заря. – 2017. – 31 августа (№ 98). – С. 19.
  14. Хмарук, В. К. «Палітра восені наўкол…» ; «У кожнай восені свая краса…» ; «У кожнага на небе зорка свая…» ; «Восеньскі вецер рве павуцінку…» : [вершы] / Віктар Хмарук // Метаморфозы : литературно-художественный журнал. – 2016. – № 3. – С. 100. 
  15. Хмарук, В. К. «У нябёсы ўзлятаю…» ; «Як мала трэба для жыцця…» ; «Не гавары, што не я…» ; «Шукаеш у сэрцы агенчык…» : [вершы] / Віктар Хмарук // Народная трыбуна. – 2016. – 8 декабря (№ 15). – С. 11.

Добавить комментарий

Ваш адрес email не будет опубликован. Обязательные поля помечены *