Хмарук Виктор Константинович родился 27 мая 1965 г. в деревне Текаловщина Несвижского района Минской области.
Окончил Белорусский государственный институт народного хозяйства и аспирантуру при Брестском государственном техническом университете. С 1988 года живёт в а/г Черни Брестского района. В настоящее время работает начальником отдела аудита СП «Санта Импэкс Брест» ООО.
Является автором четырёх сборников стихов и лирических зарисовок: «Я пакіну свой цень», «Зёрна», «Ростки», «Соцветия». Увлекается пейзажной фотографией, отдельные фотоснимки представлены в сборнике «Соцветия». Публикуется в литературном альманахе «Жырандоля», в газетах «Літаратура і мастацтва», «Народная трыбуна», журналах «Метаморфозы», «Любимая для всей семьи». Лучший автор 2016 года:Вiктар ХМАРУК Поэзия Беларусь. В 2021 году планирует выпустить новый поэтический сборник.
Является Мастером-учителем РЭЙКИ и Мастером НЛП (нейролингвистического программирования).
* * * Цені крыжоў пазіраюць – Ды жыцця не агледзець… – Як тут? – нас пытаюць, Памяць вярэдзяць… Хто жывы, хто памёр? Колькі збожжа каштуе? Вёска як наспазор, Хто ў наваколлі пануе? Як лес, як рака? Ці дзічыны багата? Колькі душ талака, Як святкуецца свята? Я ж стаяў і маўчаў, Хрысціўся на царкву… Памяць іх шанаваў, Апусціўшы галаву…
* * * Над галавою бездань просіні, Душа ірвецца ў вышыню. Халодны ранак, дыханне восені, Ветрык лашчыць цішыню. Срэбрам блішчыць павуцінка, Шэптам дрэвы гамоняць, Небыццём вабіць сцяжынка, Росы званочкамі звоняць. Шчыміць сэрца краявід маляўнічы, Вочы заплюшчу – прачнуцца баюся. Мяжа жыцця – сон таямнічы. Сканаю ў чысціню нябёс... Вярнуся…
* * * Жніўня апошнія дні, Акварэлі мінулага лета. Зорак начныя агні, Шчасця далёкая планета… Вецер змяняецца імкліва, Бярозам расчэсвае косы. Вербы хіляцца тужліва, Перламі рассыпаны росы… Сонца лагодна лашчыць, Цішэй і цішэй наўкол. Самота душу нашчыць, Стомлена маўчыць анёл…
* * * Чырванеюць гронкі рабіны, Лета беззваротна сыходзіць. Смуга запаўняе лагчыны, Восень стараецца улагодзіць. Чаўрэюць летнія кветкі, Хмаркі з поўначы плывуць. Апусцелі навокал палеткі, Ветрыкі павуцінкі нясуць… Яблыкаў водар духмяны Асалодаю душу п’яніць. Мілата. Стаю зачараваны… Далей спяшаюся жыць…
* * * Залаты ранет – водарам – Напаўняе душу. Цішыня… Спелы колас – гонарам – Цешыць вочы. Чысціня… Цёплы вечар – хвалямі – Памяць лашчыць. Зарапад… Сыпле мары – скрыжалямі – Адвечнае жыццё. Далягляд… Чароўныя канцэрты – цыкад – Бясконцых начэй. Тлум… Незваротны шлях – анфіляд. Подых восені. Сум…
Литература:
- Хмарук, В. К. Я пакiну свой цень … : зборнік вершаў / В. К. Хмарук. – Брэст : Лаўроў, 2002. – 147 с.
- Хмарук, В. К. Зерна : стихи, поэтические философизмы / Виктор Хмарук. – Брест : Академия, 2006. – 243 с.
- Хмарук, В. К. Ростки : стихи, поэтические философизмы / В. Хмарук . – Брест : Альтернатива, 2011. – 215 с.
- Хмарук, В. К. Соцветия : стихи, лирические зарисовки / Виктор Хмарук . – Брест : Альтернатива, 2014. – 415 с.
- Хмарук, В. К. «У нябёсы ўзлятаю…» ; «Ёсць тое, што звыш…» ; «Наросхрыст жыву…» : [вершы] / Віктар Хмарук // Берасцейская скарбніца : альманах / рэдактар-укладальнік С. С. Мартынюк. Вып. 1. – Брэст : Альтернатива, 2018. – С. 75—90.
- Хмарук, В. К. «Нібы чорны крумкач…» ; «У нябёсы ўзлятаю…» ; «Не гавары, што не мая…» : [вершы; біяграфічныя звесткі] / Віктар Хмарук // Жырандоля : літаратурны альманах. № 8. – Мінск : Кнігазбор, 2016. – С. 25–26.
- Хмарук, В. К. «Закрыв глаза мы видим путь…» ; «Жизни закон заставляет жить…» ; «Ты – вечер…» ; «Устав наслаждаться любовью и телом…» и др. : [вершы] / Віктар Хмарук // Жырандоля : літаратурны альманах. № 3. – Мінск : Кнігазбор, 2010. – С. 207–208.
- Хмарук, В. К. «Вышываны ручнік, абразы ў акладзе…» ; Пасля сябе што я пакіну? : [вершы] / Віктар Хмарук // Алеся. – 2020. – № 7. – С. 25
- Хмарук, В. К. «Восеньскі лес – сон дзівосны…» ; «Жаўцее лісце клёна старога…» ; «Чорнае крыло…» ; «Цені крыжоў пазіраюць…» ; «Восень. Музыкі гукі…» : [вершы] / Віктар Хмарук // Алеся. – 2019. – № 7. – С. 34.
- Хмарук, В. К. Пачатак года ; «Сняжынкі да вакна прытуліліся…» ; «Не иссякает грусти река…» ; «Музыка звёзд Млечного Пути…» : [стихи] / Виктор Хмарук // Метаморфозы : литературно-художественный журнал. – 2018. – № 4. – С. 264.
- Хмарук, В. К. «Мы здесь, наверное, иные…»; «От зажжённой свечи…» : [стихотворения] / Виктор Хмарук // Новая Немига литературная. – 2018. – №. 1. – С. 67.
- Хмарук, В. К. «У нябёсы ўзлятаю…» ; «Ёсць тое, што звыш…»; «Наросхрыст жыву…» ; «Ціхая музыка, чароўныя гукі…» ; «Колькі сустрэч нам даравана звыш…»; «Адчуваю, як нябачна цьмею…» : [вершы] / Віктар Хмарук // Алеся. – 2018. – № 7. – С. 50.
- Хмарук, В. К. «Пяшчотная раніца…» ; «У бурштынавых каралях …» ; «жыццё, як імгненне…» ; «Сцежкаю зноў ты прыйшла…» ; «Плывуць аблікі нізка-нізка…» ; «Дастану свечку…» : [вершы] / Віктар Хмарук // Заря. – 2017. – 31 августа (№ 98). – С. 19.
- Хмарук, В. К. «Палітра восені наўкол…» ; «У кожнай восені свая краса…» ; «У кожнага на небе зорка свая…» ; «Восеньскі вецер рве павуцінку…» : [вершы] / Віктар Хмарук // Метаморфозы : литературно-художественный журнал. – 2016. – № 3. – С. 100.
- Хмарук, В. К. «У нябёсы ўзлятаю…» ; «Як мала трэба для жыцця…» ; «Не гавары, што не я…» ; «Шукаеш у сэрцы агенчык…» : [вершы] / Віктар Хмарук // Народная трыбуна. – 2016. – 8 декабря (№ 15). – С. 11.
